امان از برچسب

میخوام اعتراف کنم دخترکم، اعتراف کنم که علیرغم اونهمه کتابی که خونده م و مقاله های ریز و درشتی که اینور اونور کاویده م و مطالعه کرده م، به این یه اصل مهم تربیتی عمل نکرده م که هیچ کاملاً برعکس عمل کرده م و به زشت ترین شکلی گند زده م به فرزندپروری م. اینکه به تو یه برچسب گُنده ی "س.خ" زده م (اسم فردی هست از دوستانت که صحیح نیست کامل بگمش) و هر رفتاری که میکنی یا هر حرفی که میزنی حالت چهره و طرز حرف زدن اون برام تداعی میشه و چقدر کودکانه و نابخردانه برای تو هم بلند عنوانش میکنم: "اوه اوه س. خ." و تو جوش میاری و برای اینکه ثابت کنی همونی، چار تا رفتار زشت دیگه هم از خودت بروز میدی و من تازه میفهمم که ای دل غافل، بازم اشتباه کردم.
تنبیه من چیه آیا؟! آن کس که بداند و بداند که بداند ولی عمل نکند ...
از دست خودم کلافه ام و اینکه خود کنترلی م خیلی لنگ میزنه. قراره چی رو به شماها یاد بدم با اینهمه رفتار بدی که در خودم سراغ دارم و صبح تا شب نظاره گرشون هستم. ترمزم بریده انگار. تعمیر اساسی نیاز دارم.

تازه همین الانم دارم به خودم برچسب میزنم، مامان ناامید!