فرهنگ لغات نيروانايي (شماره 2)

سلام نیروانا جون:
امیدوارم سایه ی پدر و مادرت سال های سال روی سرت سنگینی کنه...

و امیدوارم در آینده قدر پدر و مادرمهربونت رو بدونی..چون در زمان نوزادی ات زحمات فراوانی واست کشیدن..

دوست دارت عمو محسن

سعی کن زیاد دیه نتنی!!
در ضمن: سلام فراوان خدمت دوستان عزیزم.. آقا حامد و فریبا خانم دارم..و از خدای متعال سلامتی و عمر کبیر برای جفتتان خواستارم..

---

سلام عموي مهربون،
خيلي خوشحالم كه به ما سر زدين. از اينهمه دعاي قشنگ ممنون. نيروانا هر چي رو يادش بره محبت بيدريغ شما و دردسرهايي كه خودش و مامان باباش برا شما درست كردن يادش نميره. الهي شما هم به آرزوهاي قشنگتون برسين و عمر طولاني و پربركت داشته باشين. اينقدر كه 100 تا مثل نيروانا بچه و نوه و نتيجه داشته باشين (:
منم خيلي شما رو دوست دارم عمو، چشم كم ديه ميتنم.خداي خوبيها هميشه مواظب عمومحسن خوبم و خونواده ي عزيزش باشه. آمين

1 2 3 آزمایش می کنیم...!!!

بله...!!! داشتم می گفتم...!!!
فی الجمله اینجانب بنده ی حقیره بعد از اینکه دست به دامن انواع کاهنات آسمانی و زمینی شدم بلاخره راز درج نظر را به کمک پدر بزرگوارم کشف نمودم...!!!
همه اش هم از این می ترسیدم که نکند فریبا خانوم بگوید این مینا چقدر بی وفا و بی مرام است که نیامد و یک کامنت خشک و خالی هم نگذاشت برای بچه مان...!!! حقیقتش وقتی که می دیدم مامان عسل و آریا به چه تندرستی و سالمی ای کامنت هایشان ثبت می شود... می خواستم مانیتور کامپیوتر را از پنجره ی اتاق پرت کنم بیرون...!!!! اما این کار را نکردم چون یک چیزی مثل یک دانه کرم کوشولوی شب تاب صورتی که یک آبنبات چوبی در دستش است ته دلم سو سو می زد که این کار را نکنم...می دانستم بلاخره موفق خواهم شد و شدم...!!!
خدا را شکر می گویم که بلاخره کاهنات آسمانی و زمینی دست به دست هم دادند و به این دخترک بیچاره کمک کردند...!!!
در ضمن فریبا خانوم...آن کرم کوشولوی شب تاب صورتی هم الان دیگر آبنباتش تمام شده و گیر داده به بستنی توت فرنگی...!!!!

---

سلام ميناي عزيزم، اي پَردهنده ي پروانه هاي كاغذي، تو رو خدا اين پروانه هاتو پَرنَده، همه ي اين خوشكل نوشته هاتو نگه دار يه جايي. دل به اين وبلاگها نبند كه بايد به چيزي دل بست كه دل داشته باشه. چقدر روحم شاد شد از خوشكلي قلمت. واقعاً خنديدم اول صبحي و روزم گلبارون شد از اولش. همه ي بستني توت فرنگيا و آبنبات چوبياي اون كرم كوچولو با من ميناجونم. تو فقط نذار دلخوشياش تموم شه و هر وقت چيزي نداشت و بهوونه گرفت تندي بهم ندابده تا با يه چيز ديگه اميدوارش كنم و تو بنويسي. الهي چراغ دلت هميشه روشن باشه. راستي كرم شب تاب اگه بزرگ بشه چي ميشه؟نورافكن؟! ...
راستش منم هر روز كه ميرفتم سر وبلاگ، دلم پي نوشته هاي تو ميگشت. با خودم ميگفتم حتماً درس داره دخترمون. بالاخره يه روز مياد سر وبلاگ بچه م. دست پدر بزرگوارتو ببوس و سلام گرم من رو بهشون ابلاغ بفرما كه هرچي ما داريم از ارشاد باباهامونه.
قدم روي تخم چشم ما گذاشتي پنجه طلا و دل طلا. باز هم به خونمون بيا! اِ شعر گفتم؟