بوی پیراهن من!
با یه غروری که توی وجودم موج میزنه مینویسم ازت عشقم:
نمیدونی وقتی میام خونه و میبینم مشغول بازی با لباس خونه ای های من بودی و میگی :
"مامان بو کن ببین چه بوی خوبی میده، بوی تو رو میده"
دلم چه غنجی میره.
یه تیکه ش رو شال میکنی و یه تیکه ش رو رودوشی و یه فصل با خودت و خیالت حرف میزنی و مهمونی میری و بچه داری میکنی و خاله بازی. یه وقتایی که روزای تعطیل هم سکوت و غیبتت رو شکار میکنم توی آغوش لباسم می بینمت. اینهمه احساست ستودنیه گل خوشبوی مامان. منو به عرش میبره زیباروی بهشتی!
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی