پي نوشت ِ روزشمار مهد
با خانوم روانشناسمون تماس گرفتم و عينِ متنِ روزشمار مهد رو بهش دادم و اونم در نهايت مهربوني و لطف، چندبار خوند و بهم زنگ زد و اينا رو گفت:
اگه نميشناختمتون يه انتقاد و دعواي حسابي باهاتون ميكردم با اين رفتارهايي كه بروز دادين.
اول خودت و حامد به اين نتيجه برسين كه اين تنها راه ممكنه كه در پيش دارين: فرستادن نيروانا به مهد و خودتون با اين مسئله كنار بيايين. شما با آگاهي كامل از نقصانهاي مهد توي اين محيط بايد تمام تمركزتون روي اين باشه كه : داريم تلاش مي كنيم تأثير رفتارهاي بَدِ مهد رو كم كنيم.
دوم نيروانا الان گيجه و چون از دنياي كوچيك و محدودِ خودش پا به دنياي بزرگتري با تنوع رفتار بچه ها و مربيا گذاشته مدام در حال تجزيه و تحليل اونچه كه ميبينه با اونچه كه ياد گرفته هست. شما بايد بهش فرصت بدين كه در آرامش به اين تجزيه و تحليل بپردازه و به نتيجه ي درست برسه. چيزي كه نيروانا الان بهش نياز داره بي توجهيِ فعال هست نه محروميت زمانمند. نهايتاً يه موضوع رو تا 5 بار بهش يادآوري كنين و اگه نتيجه نداد از محروميت زمانمند استفاده كنين.
سوم اينكه اصرار نداشته باشين هر چي توي مهد اتفاق افتاده رو توضيح بده. هر چي خودش خواست و گفت خوبه.
چهارم اينكه خودتون مدام با مربي مستقيمش در تماس و تعامل باشين و هر چي كه فكر ميكنين درسته و اونطور بايد باشه رو با احترام بهشون بگين. اونا از نظرات شما استقبال ميكنن. دليل رفتارهاي اشتباهشونم اينه كه شايد يه مادرِِ ديگه ازشون اونطوري خواسته و اونام همين نسخه رو برا بقيه به كار ميبرن. همه ش هم با اين عبارت شروع كنين كه "دوست دارم بچه م ..." (مثلاً تميز باشه، لباسش اينجوري باشه، غذاش اينجوري باشه ...)
و آخر اينكه همه ي مهدهاي موجود (3 تا بيشتر نيستن) رو امتحان كنين. هر كدوم 2 هفته و نه بيشتر كه عادت كنه. در نهايت هم تصميم گيري و انتخاب رو بذارين به عهده ي خودِ نيروانا. اونه كه بايد توي مهد احساس شادي و راحتي كنه. فقط اگر مهدكودكي رو انتخاب كرد كه به يه دليل خيلي موجه، شما ردش ميكنين نظر خودتون رو اعمال كنين و دليلش رو هم به نيروانا توضيح بدين.
با يه دنيا سپاس از همه ي لطفي كه بي شائبه نثارم شد از تعهد و عشق خانوم روانشناس، باهاش خداحافظي كردم و اين مژده ي خوب رو گرفتم كه برگزاري دوره ي فرزندپروري براي مربيان مهدكودك هم در فرآيند نامه نگاري و گذروندنِ مراحل اداريشه. خدا همه ي اونايي كه با تماماخلاصشون براي پرورش فرزندانمون همت ميكنن، محكم توي دستاي خودش نگه داره.
---------------------------------------------------------------------------------------------------
اين دو تا رفتاري رو كه از دوره ي فرزندپروري ياد گرفتم و توي متن، عنوانشون كردم يه توضيح كوچولو ميدم:
محروميت زمان مند همان قهرِ زمان مند شده است. كه عبارتست از يك وقفه ي مختصر در فعاليتهاي كودك شما و به معناي محروم كردن كودك از پاداشها، تقويت ها، توجه و فعاليت جالب براي اوست. اجازه نميدهد كودك شما را كنترل كند. كمترين انرژي را از شما ميگيرد و جايي براي بحث و بگو مگو نميگذارد. روش انجام آن بسيار مهم است.
بي توجهي فعال عدم توجه با حفظ خونسردي به كاريست كه كودك براي جلب توجه و برخلاف آنچه صحيح است انجام ميدهد مثلاً نق زدن. انگار كه اصلاً رفتاري از وي مشاهده نميشود و شما سرگرم كارِ خودت باشي.
خيلي دنبال فايلهايي كه از خانوم روانشناس گرفتم توي سيستم محل كارم گشتم. ظاهراً اينجا ندارمشون. اگه پيداشون كردم همينجا ميذارم تا توضيحات بيشتر از فرزندپروري طبق قولي كه قبلاً هم داده بودم به تو و به دوستاي عزيزم هديه كنم.