حریم نیروانایی
عاشق اینی که واسه ورود به اتاقت آداب و قوانین و رمز ورود تعریف کنی و همه ملزم به اجراش باشن حتی خودت. از انواع دَرکوب گرفته تا رمزهای آنالوگ و دیجیتالِ مَثَلنی. جدیدترین نسخه ش هم اینه که باید دستت رو بذاری روی جای دستت و اسمتم توی میکروفن بگی، خیلی هم تاکید کردی که اگه اینا رو رعایت نکنیم توی دردسر میفتیم. کلی هم داشتی فکر میکردی چیکار کنی که توی دردسر بیفتیم اگه رمز رو نزدیم، که یهو به جای دردسر برای ما، یه لونه برای "رابی" (خرگوش عروسکیت) درست کردی. یعنی من شیفته ی اون رعایت قانونهای وضع شده ی خودتم نیروانا، کاش قوانین وضع شده ی ما رو هم همینقدر ملزم به اجراشون بودی. دیشب داشتیم با بابا میوه میخوردیم صدای "نیروانا" گفتنت توی میکروفن اومد و جفتمون زدیم زیر خنده. حالا مام اگه بخواهیم ورود کنیم به اتاقت باید بگیم خودت بیایی کف دستت اسکن بشه، سنسور دستگاه صداتم بشنوه که اسمتو میگی و بتونیم در رو باز کنیم.
امید دارم همیشه برای حفظ حریم ها و حد و مرزهایی که خودت برای خودت تعیین میکنی و البته با تمام آگاهی و دید و فکر باز، همینقدر متعهد باشی دخترک عزیزم.