دلم برات تنگ شده جونم

عزيزم مطمئنم كه به اون خيلي خوش مي گذره و به اين اندازه كه تو دلتنگي مي كني براي اون سخت نيست. خودت رو اذيت نكن. چشم به هم بزني همه چي تموم ميشه . و نيروانا جون و بابا حامد ميان پيشت . شاد و سلامت !!!

---

ممنونم عزیزم. قطعاً همینطوره که میگی ولی همیشه آدم به دلداریِ دیگران نیاز داره تا آرومتر بشه. مرسی که آرومم میکنی

انشاله همیشه به شادی و عروسی فریبا جون
ای جانم دوری خیلی سخته ولی همونطور که خودت گفتی گاهی تو زندگی لازمه
انشاله زودتر دختر گلت رو در آغوش بکشی مامان مهربون

---

ممنونم محبوبه جان، آره خیلی سخته. امیدوارم تجربه ی خوبی بشه برامون. ایشالا عزیزم، به دعای خوب شما. ببوس الینام رو

عزيزم چقدر دلم گرفت ولي راست ميگي بايد همه چيو ياد بگيرن و چه بهتر اين الان باشه كه همه چيو با تمام وجود و سريع ياد مي گيرن.

به منهم همه دارن پيشنهاد ميدن يه مسافرت يه هفته اي برم كه خورشيد و نمي تونم ببرم ولي تا بحال شب از هم دور نبوديم و يه جوريه برام ولي به قول شما بايد دوتاييمون ياد بگيريم.

در ضمن براي بابايي عزيز نيروانا هم آرزوي بهترين ها رو دارم كه انقد باباي خوبيه كه مي تونيد يك هفته نيروانا رو بهش بسپريد و به نظرم اين نعمت بزرگيه كه من و خورشيد هم ازش بي بهره نمونديم. الهي هردوشون هميشه سلامت باشن و سايه شون بالاي سرمون.

---

قربون مهربونیت دوستم. ممنونم از همدردیت.
آره یادگرفتن تدریجی خیلی بهتره. به نظر من اگه برای اولین بار به مدت یه هفته برای تو و خورشیدم سخت نیست تجربه ش کن. من ولی حس میکنم برای اولین بار مدتش طولانیه و ممکنه هر دو تون اذیت بشین. البته با آدمای صاحب نظر و باتجربه تری توی این زمینه حتماً مشورت کن عزیزم. شاید برای سن خورشیدم بد نباشه. در هر صورت برات آرزوی بهترین تصمیم و تجربه ها رو دارم. خدا بابایی خورشید هم براتون توی دستای خودش ایمن بداره و همه تون رو در کنار هم. زیر باران نعمت ها و برکتهای خدا باشین عزیزای من. خورشیدم رو ببوس مهربون

چون سر آمد دولت شبهاي وصل
بگذرد ايام هجران نيز هم

---

همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی
به پیام آشنایی بنوازد آشنا را

تو همين لحظه كه داشتم ميخوندم تصور دور شدن از ارشين تو ذهنم نقش بسته بود و خيالم در حين خوندنتون داشت واسه خودش ميرفت و داشتم فكر ميكردم كه چه سخته اين دوري و صد البته چه شيرين اظهار دلتنگي يه دختر به يه مامان...

---

خیلی سخته فرنازم و البته لحظه های اولش از همه ش سخت تره. خدا کنه هیچوقت پیش نیاد و اینا تماماً واکسنی باشه برای تضمینِ همیشه با هم بودن. آرشینم رو حسابی ببوس. هیچوقت دلتنگ نباشین الهی

عزیزم همیشه به شادی و جشن
جای تو هم سبز پیش مشهدی ها
و جای عزیزانت هم سبز تر در کنار تو
اندکی صبر سحر نزدیک است.
بازهم جای شکر داره دختر
خانم و خوشگلت ، پیش باباش میمونه
_____________
رمز رو خصوصی میذارم

---

قربونت برم هاله جون، همیشه سبز باشی با این طراوت نگاه و دلت.
صبر میکنم گلم و با وجود داشتن شماها شادم. واقعاً خدا رو شکر میکنم برای داشتن عزیزانم و شما دوستای گل. ببوس ترمه جانم رو.
مرسی از رمز، دیدن روی ماهت اول صبحی صفایی به روحم داد باصفا! میبوسمت

عزیز دلم نمیدونم از اینکه شنیدم نیروانا داره برمیگرده کرمان خوشحالم یا ناراحت میدونم اگه خوشحالم به خاطر تموم شدن دلتنگی نیروانا و توئه و اگه ناراحت به خاطر اینکه نتونستم ببینمش از طرف من ببوسش باشه نمیگم شرمنده به جاش میگم به امید دیدار دوستتون دارم عزیزای دل راستی اینقدر توی این پستت دلتنگی و دوری و نیروانا و دیدنش برام مهم بود که اصلا یادم رفت راجع به بقیه پستت بنویسم که چه بامزه بود اون قستمی که راجع به آرایش توی ماشین و لباس عوض کردن و غذا خوردن و اینا بود خیلی جالبه برام ا زاین نظر که با خودم میگم که یعنی میشه واقعا اینجوری هم بریم عروسی چرا من اینقدر سخت میگیرم راستی عروسیه کی بود ؟
باورت میشه از الان که چی بگم از یه ماهه پیش همش دارم راجع به 18 مهر که عروسیه باید بریم تهران همش دلشوره دارم و فکرم مشغول که باید چه کار کنیم دقیقا !!!!!!!!!!همیشه باید برای همه چیز برنامه ریزی داشته باشم انگار ....چی بگم خواهر هر کی یه جوریه دیگه باید همیشه سعی کنیم بهتر از چیزی که هستیم بشیم ان شاالله به سلامتی برسن و چشمت هم روشن به دیدار یار و دلدار

---

همه جوره دوسِت دارم زهره جون، ممنونم از اینهمه لطفت. خوشحال باش چون من خوشحالم که دارن میان.
به نظر من همه چی شدنیه فقط انگیزه مهمه عزیزم. البته منم همیشه برنامه ریزی میکنم و همین باعث میشه دلشوره هام کم بشه. ما قصد داشتیم بریم ولی درست شب قبل از عروسیِ کرمان منصرف شدیم. من همه ی چیزایی که باید برمیداشتم یا اونایی که باید میپوشیدم تا کوچیکترین چیزا رو یادداشت کرده بودم و همین باعث شد وقتی ساعت نه و نیم تصمیم گرفتیم راه بیفتیم دوازده، اول جاده باشیم وگرنه اسبابِ سفر بستن اونم برای رفتن به عروسی و تازه رسیدن وسط عروسی خیلی دقت میخواد که چیزی از قلم نیفته. پس تو هم از حالا به جای دلشوره هر چی یادت اومد یادداشت کن. یه برگه بزرگ یا دفتر کوچیک وردار به چند قسمت تقسیم کن. مثلاً وسایل نیایش، خودت ، بابایی. بعد تازه میتونی زیردسته درست کنی مثلاً لوازم آرایش، لوازم حمام، لباس مجلسی، لباس خونه، ... و اونوقت هر چی یادت میاد که باید ورداری توی قسمت خودش یادداشت کن. مطمئن باش استرس و دلشوره ت از بین میره و هیچی هم از قلم نمیفته. ایشالا به سلامتی برین و خیلی هم بهتون خوش بگذره. ما عروسی پسرخاله ی بابایی دعوت داشتیم و اومدیم. و خداییش خیلی بهمون خوش گذشت. خدا رو شکر که تونستیم بیاییم. ایشالا دفعه های بعد قسمت بشه شماها رو هم ببینیم که شادیمون تکمیل بشه. میبوسمتون. خیلی دوسِتون دارم

مامانی گل تجربه ی بسیار سخت و در عین حال شیرینیه، سختیش که برای همه ی ما مامانا معلومه و شیرینیش هم خاطرات و تجربه ای که هم شما و هم نیروانای نازنینت کسب می کنید و حس غروریه که به ما مامانا دست می ده که پاره ی تنمون بزرگ شده و داره پله پله راه استقلال رو پیش میره
ایشالا که همیشه سایه خودت و پدر بزرگوارش روی سرش باشه و اگه دوریی هم هست فقط جهت شادی و ایضاً کسب تجربه باشه
ما هم از این دست تجربه ها داشتیم و کلی ازش لذت بردیم هردومون

---

دقیقاً همینطوره عزیزم. و من شیرینی دوباره یافتن عزیزانم رو به تمامی چشیدم و همه ی تلخیهای دوری فراموشم شد. خوشحالم که تو هم تجربه هایی از این دست داشتی برای مردکوچولوی نازنینمون مهدیار.
برای تو هم آرزو میکنم جدایی ها کوتاه و فقط برای شادی و تجربه باشه. از اینکه با منی بسیار سپاسگزارم عزیزم

از این قسمت نوشته تون خیلی خوشم میاد:

"ولی جرأت زیاد زنگ زدن و قلقلک روح و روانت رو ندارم، خصوصاً که وقتی دیروز بهت زنگ زدم علیرغم جیغهای شادمانه ای که هر دو طرف خط داشتیم یهویی دراومدی که دلم برات تنگ شده"

---

ارادتمندم عزیزم. انرژی بخش و تسلاده روح و روانم