گُل برای گُل
گُل برای گُل گل من قرمز و خوشرنگ و زیباست
گل من مهرَبان مهرَبانهاست
گل من بوستان شادی ماست
گل من آفتاب صبح فرداست
گل من بهتر از هر گل به دنیاست
گل من مادر است و او چه زیباست!
نمیدونم کلاس سوم بودم یا پنجم که این شعر رو سرودم. هوس کردم این شعر رو به فرخنده بادِ امروز برات یادگار کنم و بلند آرزو کنم که روزی مادر بشی و این روزای منو بفهمی کوچولوَک.
یعنی الان که داری منو میخونی چن سالته نیروانا!؟ همه ی گلهای عالم به پات همین امروز و روزی که به یُمن حضور یه فرشته مث خودت، مادر میشی دخترم!
همه ی گلهای عالم به پای مامان عزیزم، مامان عزیز حامدم، خواهرای گلم و همه ی اونایی که عمری برام مادری کردن و مدیون محبتشونم همیشه. همه ی گلهای عالم به پای همه ی دوستای خوبم که مادرن یا قراره روزی مادر بشن،
همه ی گلهای عالم پیشکش روح لطیف همه ی بانوانی که میشناسم.
پی نوشت:
آرزو میکنم روزی که دنیا واقعاً یه دهکده بشه و مرزها از بین بره، همه جای اون، یه روز، روزِ مادر و زن باشه. اینجوری شکوهش صدچندان میشه. شاید الان که داری میخونی اینطوری شده باشه نه!
.gif){kind=small}
.gif){kind=small}
.gif){kind=small}
ممنون به خاطر القاي اين همه حس خوب
.gif){kind=small}
